نذر کردم برای بهبودیت، اشک های محرم و صفرم
سایه ات مستدام آقاجان، ای فدای تو مادر و پدرم
تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد / وجود نازکت آزرده گزند مباد
سلامت همه آفاق در سلامت توست / به هیچ عارضه شخص تو دردمند مباد
جمال صورت و معنی ز امن صحت توست / که ظاهرت دژم و باطنت نژند مباد
در این چمن چو درآید خزان به یغمایی / رهش به سرو سهی قامت بلند مباد
در آن بساط که حسن تو جلوه آغازد / مجال طعنه بدبین و بدپسند مباد
هر آن که روی چو ماهت به چشم بد بیند / بر آتش تو بجز جان او سپند مباد
شفا ز گفته شکرفشان حافظ جوی / که حاجتت به علاج گلاب و قند مباد
ناشناس